Chef'Special, Amigo Clubtour

Chef’Special

Amigo Clubtour – Groningen

Wouter, Guido, Jan, Joshua, Wouter "Jerry".

Bevrijdingsfestival 2017 was de eerste keer dat ik Chef’Special live zag. Natuurlijk kende ik hits als ‘In Your Arms’ en ‘Amigo’, maar veel meer wist ik niet van de Haarlemse band. Pas toen ik basically gedwongen werd door Ilse (ig: ilse.lrh) om op z’n minst een paar dansjes te gaan doen bij Chef’Special op 5 Mei, ben ik pas echt begonnen met het luisteren naar hun muziek. Samen met Annet (ig: annetwillems) blasten we hun muziek tijdens de lunch, en in de avond zagen we ze live. En oh boy, we definitely weren’t prepared for what was to come. We hadden echt de night of our lives en toen we er achter kwamen dat ze een show in de Ziggo Dome gingen doen was it only a matter of hours before we had bought our tickets.   

Bevrijdingsfestival 2017

De Ziggo-show van 7 Oktober leek ver weg, maar de dag was sneller aangebroken dan verwacht. Nog voor dat we deze show überhaupt hadden gehad werd op 3 Oktober, een clubtour aangekondigd. Ik wist hoeveel plezier ik had gehad bij het bevrijdingsfestival, en hoeveel plezier ik zou gaan hebben in de Ziggo Dome en kon mezelf niet tegen houden. I got myself tickets to see my favorite band two nights in a row, IN MY HOME TOWN!!!

Al sinds mijn laatste show in Oktober keek ik uit naar Maart. Maanden voor de show kreeg ik al verschillende mailtjes met teasers en andere nieuwtjes van Cheffies, ik verwachte dus ook niet dat er heel veel exciting news in het mailtje, wat ik een maand voor de show kreeg, zou staan. I WAS SO WRONG, ik maakte kans om een meet&greet met de band te winnen! SAY WHAT??? Twee weken voor de show zou je te horen krijgen of je had gewonnen of niet, en toen ik een messanger sound hoorde tijdens aardrijkskunde, had ik al wel door dat dat (opnieuw) huilen in de les zou worden. I WON THE FREAKING MEET & GREET!!!!

Twee weken lang hebben Annet en ik ontzetten gehyped en geschreeuwd over what was yet to come, maar afgelopen week was het dan E I N D E L I J K zo ver, tijd voor m’n concerten én meet&greet.

In de middag voor de show kregen ik en 5 andere winnaars de kans om samen met een vriend onze fave band te ontmoeten. Toevallig had een lief twittervriendinnetje van me ook een M&G gewonnen en kon ik haar ook ontmoeten! Samen met Annet, Dian (my twitter friend), Kirsten (Dian’s friend) en twee andere meiden waren wij als eerste aan de beurt om de jongens te ontmoeten.

We liepen door een deur en voor dat ik het door had stond ik oog en oog met Joshua, Wouter, Jan, Guido en Wouter “Jerry”. It started of a little awkward but as soon as we shook hands with everyone, it was all chilled. Ik had een gesprek met Josh en Jer over hoe weird het eigenlijk is dat zij de muziek maken die mij opvrolijkt als ik even down ben, of waarnaar ik luister op m’n fietsje en dat dat letterlijk hun werk is. We had a couple of more chats with everyone en toen was het tijd om wat foto’s te gaan maken en afscheid te nemen. Annet en ik waren het laatste duo om op de foto te gaan en ik had al precies de plek gespot waar ik wilde staan, onder Josh’s arm (don’t blame me sisters, you would’ve done the same). De crew had een polaroidcamera gefixt, en er werden foto’s gemaakt op onze telefoons. Met die arm van Josh over m’n schouder kon ik niet anders dan te vragen voor een knuffel, het antwoord? “YES OFCOURSE, I love hugs come here”. We gave everyone a hug goodbye and that was the end of my meet&greet experience. 

 

Kirsten (ig: kirstenboelens), Dian (ig: diansjovis), Annet en ik stonden nog steeds te trillen van excitement toen we even opsplitsten om wat te gaan eten, voordat we weer terug zouden komen bij de venue voor het concert.

Om 18h waren we weer bij de Oosterpoort om te queuen, THANK GOD WE DID want het is ons gelukt om front-row te staan!! Omdat we twee avonden gingen waren Annet en ik dus ook de volgende dag voorbereid en zaten we weer keurig om half zes voor de deur, alleen dit keer met Renske (ig: renske.lb) en Femke (ig: Femke Ottens). And we did snatch front row AGAIN. :)

Na het voorprogramma van David Benjamin (check the dude out, he’s cute), was het tijd voor de show van de eeuw, CHEF’SPECIAL. Ze begonnen de show met “Because I Love You” en eindigden met “Klein Amigo”. Vanaf het begin tot het einde was het feest AAN. There ain’t no time for nonsense at a Cheffies show. 

Tijdens songs als “Carnivore” of “Biggest Monkey” lijkt de zaal echt uit zijn voegen te barsten, het voelt alsof je daar met miljoenen mensen staat te dansen. Het contrast met de rustigere “Birds”, “Free”  en “Nicotine”  is dan ook enorm, in een zaal met 3500 man voel je je dan plotseling toch heel erg in je zelf, en verbonden met de mannen op het podium. Vooral op de tweede avond greep het me heel erg, emotions all over the place. Het was niet eens een gevoel van verdriet maar juist een enorm geluksgevoel, een volmaaktheid of sorts. Renske en ik stonden beide met tranen in onze ogen te luisteren en te genieten, really a moment to never forget. Toen ik tijdens “Free” regelmatig oogcontact maakte met Joshua, kon ik na afloop niet anders dan zeggen “You are making my cry dude”, het enige wat er bij hem na een lief glimlachje uitkwam was, “that’s okay”.  

Show’s als deze beschrijven in woorden is eigenlijk onmogelijk, het is een ervaring die je forever met je meeneemt en die je echt moet meemaken om het te begrijpen. Dus for everyone out there reading this, als je ooit de kans krijgt om Chef’Special live te zien, PLEASE GO. Ik beloof je, met hand op mijn hart, dat je de tijd van je leven gaat hebben. ❤

I feel overwhelmed, blessed, happy and all the other emotions. These concerts touched me in my soul and I am sure I will never forget them. Thank you to everyone who experienced this with me, Annet, Femke, Renske, Dian, Kirsten, all the girls we queued with, I LOVE YOU ALL. And most importantly, a big thank you to Chef’Special, for everything.

Love,

Lizet